کربلا

در فرهنگ شیعى، به خاطر واقعه شهادت امام حسین علیه السلام در این روز، عظیمترین روز سوگوارى و ماتم به حساب مى ‏آید که بزرگترین فاجعه و ستم در مورد خاندان پیامبر انجام گرفته و دشمنان اسلام و اهل بیت این روز را خجسته شمرده به شادى مى ‏پرداختند، امّا پیروان خاندان رسالت، به سوگ و عزا مى ‏نشینند و بر کشتگان این روز مى ‏گریند. امام صادق علیه السلام فرمود: «و امّا یوم عاشورا فیوم اصیب فیه الحسین علیه السلام صریعا بین اصحابه و اصحابه حوله صرعى عراة» [۲] عاشورا روزى است که حسین علیه السلام میان یارانش کشته بر زمین افتاد، یاران او نیز پیرامون او به خاک افتاده و عریان بودند. امام رضا علیه السلام فرمود: «من کان عاشورا یوم مصیبته و بکائه جعل الله عزّ و جلّ یوم القیامة یوم فرحه و سروره»،[۳] هر کس را که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه باشد، خداوند قیامت را روز شادى او قرار مى ‏دهد. در «زیارت عاشورا» درباره این روز غم‏ انگیز که امویان آن را مبارک مى ‏دانستند، آمده است: «اللّهم هذا یوم تبرّکت به بنو امیّة و ابن آکلة الأکباد ...».