توصیف زمستان

زمستان فصل سوز و سرما است فصلی است که روی درختان شکوفه های برفی می گذارند
  
بر روی خاا گل های یخی می کارد و روی پنجره ی اتاق من جامه ای سفید می اندازد زمستان سپیدی

قبل از سبزی است زمستان برای خود هر ساله سلطنتی کوتاه ولی باشکوه درست می کند چنان

سلطنتی می سازد که به او قوی ترین فصل سال می گویند قدرتی که درختان را می خواباند آب ها را

منجمد می کند پرندگان را فراری می دهد به گرمای طاقت فرسای زمین قلبه می کند بر روی آسمان

توری ابری می کشد وبرف و باران می بارد و آهنگ رعدو برق و  طوفان از سر می دهد و آدم برفی های

کوچک و بزرگ را سربازان قصر خود قرار می دهد قصری از جنس برف . اما سلطنت آن زیاد طول

نمی کشد به طوری که درختان از خواب زمستانی بیدار می شوند پرندگان باز می گردند خورشید دوباره

گرم و درخشان می شود و آسمان دوباره آبی رنگ می شود آن موقع است که شیشه ی پر از

برف اتاق من تمیز می شود وان هنگیم است که می گویم بدرود بر زمستان و درود بر بهاران