حماسه 9 دی

مقاله ی حاضر بر آن است تا پرده از حقایقی شگفت و شباهت هایی تکان دهنده  بردارد که مابینِ دو فتنه ی سال 36 هجری قمری و سال 1388 هجری شمسی برقرار است و همچنین شباهت های انکارناپذیری که مابینِ دو ضدفتنه ی محرم 61 قمری و محرم 88 شمسی وجود دارد.

نگارنده معترف است که خود از کشفِ انطباق ها و شباهت های متعدد، میانِ این دو فتنه، (و این دو ضدفتنه) غافلگیر و شگفتزده است.

مقدمه :

به باورِ این قلم، قیام 9 دی بیش از آن که نتیجه ی تصمیمِ هماهنگ و سازماندهی شده ی مردم انقلابیِ ایران باشد، ناشی از بزرگترین خطای استراتژیکی بود که حلقه ی فتنه مرتکب شد.

 

خطای محاسباتی و استراتژیکی که فضای دورویانه و معاویه مسلکانه ی فتنه گران را که از 22 خرداد 1388 سازماندهی شده بود در دی ماه 1388 - با حمله به عاشوراییان - بر هم زد و وجهه ی حلقه ی فتنه را از موقعیت معاویه ای خارج و به وجهه ای یزیدی بدل نمود که در نتیجه، تکلیفِ جماعتِ مردد با ایشان یکسره و موجباتِ بسیج همگانی علیه ایشان شد.

این ، همان بزرگترین اشتباه تاریخی و استراتژیکِ فتنه گران داخلی و حامیان خارجی ایشان بود که ناشی از شناخت ضعیف آنها از عمق فرهنگ عاشورا در جامعه ی ایرانی بود. بروزِ همین خطا – که لطف خدا بود - منجر به رفع غبارهای تزویر و خیزش پرشور مردم مسلمان در 9 دی گردید.

این اشتباه عبرت آموز ، بار دیگر فرموده ی مشهورِ امام راحل را اثبات نمود که « این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است» .

در تبیینِ تفاوت های اساسیِِ مابین محیط های سیاسیِ «معاویه ای» و «یزیدی»،  می توان به سخنان مقام معظم رهبری اشاره کرد که فرمودند:

در زیر پرچم پیغمبر ، دشمن معلوم بود، دوست هم معلوم بود، در زیر پرچم امیرالمومنین دشمن و دوست آنچنان واضح نبود. دشمن همان حرف هایی را می زد که دوست می زند؛ همان نماز جماعت را که در اردوگاه امیرالمومنین می خواندند، در اردوگاه طرف مقابل هم - در جنگ جمل و صفین و نهروان- می خواندند.

و به طریق اولی می توان دریافت که :

در زیر پرچم اباعبدالله علیه السلام - که دشمنِ جبهه ی مقابلِ ایشان، کعبه را آتش می زد و در عیان شراب می نوشید و سگ بازی و بوزینه بازی می کرد- ماهیتِ جبهه ی دشمن برای همگان معلوم بود، ماهیت جبهه ی حق و حقانیت ایشان نیز معلوم بود.

اما در زیر پرچم امیرالمومنین بود که - چه در جمل و چه در صفین و نهروان- تمایز ِدشمن و دوست برای افراد کم بصیرت آنچنان واضح نبود. چرا که دشمن ، خود ، مدعیِ تعهد به اصول ِحکومت اسلامی بوده و بلکه خود را صاحبِ حق حاکمیتی اسلامی و مدافعِ آن قلمداد می نمود. و به قول رهبر معظم انقلاب، هم در اردوگاه حق ، نماز جماعت برگزار می شد  و هم در اردوگاه مقابل.

بنابراین ، جبهه ی اباعبدالله (واقع در محیطِ سیاسیِ یزیدی ) جبهه ای است با یک دشمنِ باطل که بطلانش، برای تمامی آحاد جامعه آشکار است. در واقع فضای صحرای کربلا ، فضایی است بی غبار ، صاف و شفاف به گونه ای که حتی چشمانِ کم سو می توانند به راحتی همه چیز را در آن رؤیت کنند.

و این همان فصل مشترکِ بسیار اساسی و مشخص است مابینِ قیام عاشورای 61 قمری و قیام عاشوراییِ 9 دی 88 که البته بزرگترین شباهت ِ این دو نیز هست.

افزون بر آن ، در هر دوی این تاریخ ها فضای تزویر می شکند و دوران غبارآلودگی و ابهام خیزِیِ فتنه، پایان می یابد و بی بصیرتان و کم بصیرتان به شرایط تشخیص و تمایز می رسند.

در واقع محرم سال 36 و محرم سال 1388 هر دو یک کارکرد داشته اند و آن این که:

« هر دو ، غباراتِ فتنه را در جامعه ی اسلامی فرونشانده و فضا را شفاف نموده اند ».

جالب این جاست که در هر دوی این وقایع، آنچه که موجبِ برملا شدنِ واقعیت جبهه ی باطل گردید ّ تازشِ و یورش جنودِ جبهه ی باطل بر دوستداران و انصارِ حسین بود که بر خلافِ دورانِ معاویه ، این بار بی پرده با آل علی درافتادند و ورافتادند.

متن مقاله :

        حال و پس از این مقدمه ی ضروری، به آگاهی می رساند، در تدوینِ این مقاله، برخی مطالعات جنبی، منجر به کشف شباهت هایی متعدد مابین فتنه ی امویانِ دیروز و امروز شد که بسیار عبرت انگیز و قابل تأمل می نماید.

از اهالیِ حق و تحقیق ، می خواهیم در این سلسله شباهات، غور و بدان توجه فرمایند.« فاعتبروا یا اولی الابصار ».

نکته ای مقدماتی :

نگارنده معتقد است با وجود اینکه تا کنون در فضای رسانه ای کشور، فتنه ی 88 ، به جنگ صفین تشبیه شده ، اما واقعیت آن است که اصحاب رسانه با قدری کم دقتی، اصلِ فرمایش های مقام معظم رهبری را نادیده گرفته و ناخواسته با آن زاویه پیدا کرده اند چرا که ایشان در بیاناتِ پنجم مرداد 88 در تشریحِ فتنه های همان سال،  با اشاره به فتنه های دوران امیرالمؤمنین علیه السلام ( در بالا ذکر شد)  از سه جنگ سخن راندند:   « جمل » ، صفین و نهروان

بنابراین لازم است افسرانِ جنگ نرم و رسانه های جبهه ی ولایت با یک بازنگری کلی بر تفسیر این سخنرانی ، به این نکته ی مغفول مانده توجهی ویژه نمایند که در واقع این سه جنگ ، سه حلقه از یک زنجیره ی فتنه هستند که در کنار هم و با پیوستگیِ یکپارچه به یکدیگر ، کل فضای فتنه را دورانِ حضرتش شکل داده اند.

نکته ی مهم آن است که مهم ترینِ این فتنه ها « که مبنا و دستاویزی برای امتدادِ فضای فتنه انگیزی علیه حاکم اسلامی شد » ، همان جنگ اول (جمل) است که توسط یکی از نزدیکانِ پیامبر برپا و مبنایی شد برای آشوبها و جنگ ها و آشفتگی های بعدی در طول حکومت حضرتش.

آری، این جمل است که سرآغازِ فِتَن است نه صفین و نهروان. در وافع صفین از دلِ جمل برآمد و نهروان از دلِ صفین .

و به طریقِ اولی، از خرداد 1388 تا 9 دی 1388 فتنه های ریز و درشتی روی داد که گرچه سرخط خود را از بیانیه های میرحسین می گرفت ، اما تمامی اقداماتِ 202 روز فتنه انگیزی، امتدادِ همان تحرکاتی بود که از 22 خرداد آغاز شد. ( ایجاد زمینه ها، شایعه پراکنی  ها و رفتارهای تبلیغی کلامی ِ خاص در راستای ایجاد شبهه ی تقلب). در واقع 22 خرداد نیز جَملی بود که آغازگرِ تابستان و پاییز فتنه خیزِ 88 گردید. و مبنای فتنه های بعدی.

این مقاله، برای نخستین بار، از تشبیهِ مطلقِ فتنه ی 88 به صفین، سرباز زده و از مخاطبان می خواهد با نگاهی دوباره به متنِ سخنان مقام معظم رهبری در سخنرانیِ تاریخیِ مرداد 88 ، اذعان فرمایند که ایشان در ذکر اسامیِ فتنه های دورانِ حضرت امیر علیه السلام، از هر سه جنگِ جمل، صفین و نهروان، یاد می کنند و علاوه بر آن، هم به لحاظِ تاریخی و هم به لحاظ تاکیدی، در بیانِ رهبر انقلاب، جمل ، مقدم بر دو جنگِ دیگر ذکر می شود. همان گونه که به لحاظ تاریخی نیز مقدم و آغازگر و عامل اصلی بوده است.

به نظر می رسد،  آنچه که موجبِ بروزِ انحراف ناخواسته در تفسیرِ سخنان مقام معظم رهبری در رسانه های خط ولایت گردیده است ، تبیینِ مشهورِ ایشان درباره ی نقش عمار است در جنگ صفین، که در قالب صوتی و مکتوب ، تکثیر فراوان شد و کثرتِ این تکثیر موجب شد تا یخش های دیگر سخنانِ حضرت آقا از نظرها فاصله گیرد ، اما موجب و مستفادِ ولی امر از طرح ِ این مطلب، تشریح و تاکید بر نقش بصیرانِ بصیرت ساز بود در فتنه ها، « نه این که جنگ صفین را همه ی فتنه و یا سرآغاز فتنه بدانیم ».

بنابراین، نقطه ی آغاز فتنه و غبارانگیزی و مه آلود کردنِ فضای سیاسی در دورانِ حکومتِ حضرت علی علیه السلام، دقیقاً زمانی است که بسیاری از مردمان مابینِ دو نفر از نزدیکانِ بنیان گذارِ اولیه ی حکومتِ اسلامی، یعنی عایشه و امیرالمؤمنین، مردد به انتخاب شدند. و این یعنی : جنگ جمل.

حال با یادآوریِ این حقیقتِ مسلم ، می پردازیم به اصل مطالبِ مقاله که مشتمل است بر وجودِ شباهت های متعدد و تعجب برانگیز، میان (بازه ی ِآغاز تا پایانِ فتنه ی 88 ) و ( بازه ی آغازِ تا پایانِ فتنه ی امویان).

تاریخِ جنگ جمل -  که به عنوانِ حامیانِ اصلی و پشت پرده ی آن ، چشم به نتایجش داشتند - مصادف است با پانزدهم جمادی الثانی سال 36 قمری.

پایانِ فتنه ی اموی و برملا شدنِ عدم حقانیتِ ایشان در جامعه نیز، برابر است با دهم محرمِ سال 61 قمری (شهادت نوه ی گرانقدر پیامبر صلوات الله علیه).

بنابراین نخستین شباهتِ این دو فتنه به قرار زیر خواهد بود :

شباهت یکم : برابر بودنِ فاصله ی تقویمیِ این دو فتنه

1- طبق گاهشماریِ قمری، فاصله ی تقویمی این دو روز (از آغاز تا پایانِ فتنه ی اموی) در طی یک سال قمری دقیقاً برابر است با 202 روز.

2- طبقِ روزشمارِ فتنه ی 88 نیز فاصله ی روز آغازِ فتنه ( 22 خرداد ) تا پایان آن ( 9 دی ) دقیقاً برابر است با 202 روز.

و این نخستین شباهتِ عجیب میان این دو فتنه است.

کشفِ این شباهت، نگارنده را بر آن داشت تا با بررسی های بیشتر ، موارد انطباق و تشابهاتِ بیشتری را نیز بیابد که به شرحِ زیر ، تقدیمِ اصحابِ نظر می گردد:

شباهت دوم: هر دو فتنه به دلیلِ نارضایتیِ فتنه انگیزان از نتایج آراء مردمی و در اقدام علیهِ آن صورت گرفته است.

1-    عایشه در مکه در حال انجام مراسم حج عمره بود که اخبار قتل عثمان را شنید. در راه بازگشت نیز متوجه انتخاب علی به عنوان خلیفه جدید گردید. بنابراین به دلیل این که از قبل با حضرت مخالفت هایی داشت بدون آنکه نیت خود را آشکار کند، به مکه بازگشت در نزدیکی خانه کعبه، سخنرانی آتشینی کرد ، شورشیان را مسئول قتل عثمان دانست و ...

2-    در فتنه ی 88 نیز - حتی پیش از رای گیری - اعلام شده بود که اگر میرحسین انتخاب نشد مردم بریزند به خیابانها و این یعنی اینکه نتیجه ی آرای مردمی - حتی پیش از اعلام- ، مورد رضایتِ فتنه گران نبود و دلیلِ اصلی فتنه انگیزی ، نارضایتی از انتخابِ مردم بود.

شباهت سوم : در هر دو فتنه، فتنه انگیزان، نیت اصلیِ خود را انکار و در ظاهر چیز دیگری را بهانه کردند.

1-    عایشه که در واقع از خلافت امیرالمؤمنین (ع) ناراضی بود، بهانه ی ظاهری را خونخواهی عثمان قرار داد.

2-    فتنه گران 88 نیز که از پذیرفته نشدن توسط مردم، ناراضی بودند، بهانه ی ظاهری را دفاع از حقِ میرحسین قرار دادند.

شباهت چهارم : در هر دو فتنه، فتنه انگیزان به مخالفت با امری برخاستند که تا پیش از ایجادِ فتنه، خودشان با آن موافق بودند.

1-    در الفتوح آمده: عایشه به جِدّ و با تمام توان ، اصرار بر کشتن عثمان داشت و مى گفت : «اى مردم! این پیراهن پیامبر خداست که کهنه نشده ; ولى سنّتش کهنه شده است . پیر خِرِفت را بکشید[1]. خدا او را بکشد!»[2] . اما پس از قتل عثمان و باخبر شدن عایشه از اعلام نتیجه ی انتخاباتِ مردمی، خونخواهی عثمان را بهانه ی فتنه انگیزی کرد.

2-    در انتخاباتِ 88 نیز تا پیش از اعلام نتیجه ی آرای مردم، کروبی و میرحسین و رضایی ابراز می کردند که همگی باید از نتایج انتخابات – هر چه که باشد- تبعیت کنیم. اما پس از اعلامِ نتایج، هر سه نفر، نتایج را مردود شمردند. محسن رضایی پس از انداختن رای خود به صندوق در حسینیه ی جماران، در جمع خبرنگاران گفته بود: "هر کس در انتخابات پیروز شود، همه باید با او همکاری کنند و از هواداران خود می خواهم گسترده پای صندوق های رای حضور یابند و پس از انتخابات نیز از رای مردم تمکین کرده و اخلاق را رعیت کنند."

میرحسین موسوی ضمن حضور در مسجد ارشاد شهر ری به همراه همسر خود زهرا رهنورد، در میان خبرنگاران از امیدواری خود برای وحدت جهت رفع مشکلات کشور سخن گفت و تاکید کرد: "با حضور بر شور مردم در صحنه انتخابات ، مشکلات احتمالی بر طرف خواهد شد."

مهدی کروبی در حسینیه ی حصار بو علی بس از رای دادن با حضور در جمع خبرنگاران، با تاکید بر اینکه (( هر کس رئیس جمهور شد، همه از او حمایت می کنیم)) وی گفت: "وقتی نتایج اعلام می شود همه ی ما باید قبول کنیم و از تخریب دیگران بپرهیزیم."

شباهت پنجم : ملحق شدنِ ریزشی های حکومت اسلامی به جریانِ فتنه

1-    در فتنه ی جمل ، افرادی (همچون طلحه و زبیر) که از دسترسی به مطامع و جایگاه های مورد نظر خویش در حکومت اسلامی ناامید بودند به عایشه پیوستند تا در صورتِ پیروزی عایشه، به نان و نوایی برسند. این افراد سوابق درخشانی در شکل گیری حکومت اسلامی داشتند که با طمع به جاه و منصب، دین و دنیای خود را باختند.

2-    در فتنه ی 88 نیز افراد متعددی به همین  وضع دچار شدند. که ذکر اسامی آنها در مقال نمیگنجد.

شباهت ششم: اتکای تبلیغاتی فتنه گران به سابقه ی قرابتِ خود با بنیان گذار حکومت اسلامی

1-    عایشه با اتکای تبلیغاتی به قرابت و همجواری خود با بنیان گذار حکومت اسلامی ، فضای تبلیغاتی سنگینی ایجاد کرده و افراد بسیاری را مجاب نمود که گرد وی آمده و رودرروی حاکم وقت اسلامی بایستند. و بسیاری این فریب را خوردند.

2-    میرحسین نیز با اتکای تبلیغاتی به سابقه ی نخست وزیری خود در جوار بنیان گذار انقلاب اسلامی ، فضای تبلیغاتی سنگینی ایجاد کرده و تلاش نمود بخشی از پیروان جبهه ی انقلاب را نیز جذب و مجاب به رویارویی با حاکمیت جامعه ی  اسلامی نماید.

شباهت هفتم : نازش و مانور تبلیغاتیِ فتنه گران به آل پیامبر ( ص ) بودن

1-    عایشه قبلاً در مسجد با تمسک نمادین به مواردی همچون موی و نعلین و لباس پیامبر، اهل بیت پیامبر بودنش را مورد تبلیغ  و تاکید قرار داده و در تحرکاتِ اجتماعی و شوراندن مردم از این گونه مسایل بهره می جست. اما در ادامه رودر روی علی ابن ابی طالب (ع)، پسرعمو ، داماد و اهل بیت پیامبر قرار گرفت.

2-    میرحسین نیز با آویختن پارچه ای سبز بر گردن و تاکیدات تبلیغاتی، اهل بیت پیامبر بودنش را مورد تبلیغ  و تاکید قرار داده و در تحرکاتِ اجتماعی و شوراندن مردم از این گونه مسایل بهره می جست. اما در ادامه رودر روی علی دیگری از خاندانِ پیامبر قرار گرفت.

شباهت هشتم: نام حاکم اسلامیِ در زمانِ فتنه

1-    در فتنه ی جمل ( و امتداد آن تا صفین ) نامِ حاکم اسلامی علی (ع) بود.

2-    در فتنه ی خرداد 88 ( و امتداد آن تا 9 دی ) نیز نامِ حاکم اسلامی علی (حفظه الله) بود.

شباهت نهم : در هر دو فتنه، رنگِ دو سوی جبهه ی باطل، سبزی جعلی بود که رودرروی سبزِ اصیل اهل بیت پیامبر قرار گرفت.

1-    امویان،که پس پرده جمل و روی پرده ی صفین و عاشورا بودند، رنگ خانوادگی خود را سبز قرار داده و حتی کاخ معاویه در شام، کاخ سبز بود. با این حال با خاندان پیامبری می جنگیدند که این رنگ بهشتی اصالتاً منسوب به ایشان بود.

2-    در فتنه ی 88 نیز فتنه گران، رنگ خود را سبز قرار دادند و در مقابل حاکمی اسلامی ایستادند که خود سید و منسوب به خاندانِ سبزنشان پیامبر، صلوات الله علیه است.

شباهت دهم: در هر دو فتنه ، ستادِ اصلیِ منتفع از فتنه ، در عملیات اجرایی پنهان عمل می کرد اما در عملیات تبلیغاتی و لفظی، از فتنه انگیزانِ حمایتِ علنی می کردند.

1-    بهره گیرنده ی اصلی از فتنه ی عایشه، خاندان اموی بود که در سطحی کلان تر، در پی تثبیتِ خواسته های خود در جغرافیای حکومت اسلامی بود. و در واقع ، این خاندان اموی بود که ظاهراً دور از آتش نشسته اما با حمایت های لفظی و پس پرده بر آتش فتنه ها هیزم می ریخت تا مگر نتایجِ این جنگ افروزی به سود وی تمام شود. کما این که بعدها همین خاندان علناً دست به جنگ با امیرالمؤنین زده و شمشیر را از رو بستند. و در اصل می توان گفت عایشه واسطه ی تحقق خواسته های خاندانی شد که در پی استیلای مطلق بر منابع و نیروی انسانی حکومت اسلامی بودند.

2-    بهره گیرنده ی اصلی در فتنه ی میرحسین نیز خاندانی بودند که ظاهراً دور از آتش اما با حمایت های لفظی و پس پرده بر آتش فتنه هیزم می ریختند و در اصل می توان گفت میرحسین واسطه ی تحقق خواسته های خاندانی شد که در پی استیلای مطلق بر منابع و نیروی انسانی حکومت اسلامی بودند.

شباهت یازدهم:  در هر دو فتنه، برخی خواص دچار تردید و عدم تشخیص شدند ( بی بصیرت ها ، ساکت ها و ماکت ها)

3-    اسامه بن زید  وخواجه ربیع دو نمونه از افرادی هستند که خواص بودند اما بی بصیرت.

پدر ِاسامه زید بن حارثه بود که رسول الله بزرگش کرد و فرزند خوانده­ی حضرت شمرده می­شد که در نوزده سالگی بر بزرگان مهاجر و انصار، امارت یافت و به فرماندهی سپاه مسلمین در جنگ موته منصوب شد و رسول خدا اسامه را دوست می­داشت. غلام او می­گوید در آغازِ جنگِ جمل، اسامه مرا نزد علی بن ابی طالب (ع) فرستاد و گفت: سلام برسان و بگو اسامه می­گوید اگر شما در کام شیر هم بروید، دوست ­دارم همراهتان باشم؛ ولی این جنگی که می­خواهید انجام دهید، اعتقادی به آن ندارم. و حتی خود به محضر امام (ع) آمد و گفت: مرا از بیرون آمدن با خودت در این راه معاف بدار که با خداوند عهد کرده­ام با کسانی که گواهی به وحدانیتش می­دهند (مسلمان هستند)، نجنگم . . .

و یا برای نمونه خواجه ربیع، از زهّاد و عبّاد و از شیعیان امیرالمومنین (ع)، بر اثر بی بصیرتی در جنگ صفین خطاب به حضرت می گوید: ای امیرالمومنین ما با وجود شناختی که از مقام و منزلت تو داریم درباره این جنگ دچار شک و تردید شده ایم ... پس ما را به سوی سرحدات گسیل دار تا با آنها بجنگیم (نه با مسلمانان) و علی (ع) او را به ری اعزام کرد.

شباهت دوازهم: هر دو فتنه، منجر به تضعیف و حذف عوامل میدانی از صحنه ی سیاسی و شفاف تر شدنِ زاویه و شکاف عواملِ اصلی پس پرده با حکومت اسلامی شد.

1-    در فتنه ی جمل، عایشه و پیروان او به طور کل در صحنه ی سیاسی حکومت اسلامی حذف و تضعیف شدند. اما خاندانِ اموی که  از خونخواهی!! عثمان حمایت تبلیغاتی و لفظی کرده بودند، مخالفتشان با حاکم وقت اسلامی عیان تر گردید که همین امر نیز زمینه ی رویارویی های علنی و نبرد سخت در آینده گردید.

2-    در فتنه ی 88 نیز ، عوامل میدانی و مخالفان صحنه مانند میرحسین و کروبی به طور کل از صحنه ی سیاست حذف و پایگاه مردمی ایشان در میان مردم به کلی تضعیف گردید. و در عین حال ، زاویه و شکاف مابینِ نظام اسلامی و افراد و خاندان های معلوم الحالی - که از حلقه ی فتنه ، حمایت های لفظی و تبلیغاتی کرده و می کنند-  شفاف تر و علنی تر شد.

شباهت سیزدهم : در فاصله زمانِ پدیداری تا برطرف شدنِ فتنه، فتنه انگیزان، دایماً تظاهر به پایبندی به اصول و قواعد اسلام داشته اند.

1-    معاویه و عایشه هر دو مقید و متظاهر به تشریفات ، عبادات و تقدیات مذهبی و مدعی پیروی از اصولی اسلامی بودند که بنیان گذارِ آن (پیامبر) آنها را وضع نموده بود.

2-    میرحسین و حامیان سیاسی و حتی تا پیش از محرم 88 خود را تابعِ حکومت اسلامی جلوه می دادند و عوامل میدانی ایشان نیز صرفاً حملات خود را متوجه مسایل و افراد سیاسی کرده و به مذهب هجومی نداشتند.

شباهت چهاردهم : شکسته شدنِ فضای سلطه ی هر دو فتنه در محرم رخ داده است.

1-    فتنه و فریب امویان در سال 61 قمری با هجومِ جبهه ی باطل به جبهه ی یاران دوستدارانِ اباعبدالله صلوات الله علیه برملا شد.

2-    فتنه و فریب در سال 88 شمسی نیز با هجومِ جبهه ی باطل به جبهه ی یاران دوستدارانِ اباعبدالله ( ع ) برملا شد.

 

شباهت پانزدهم : حامیان پشت پرده ی هر دو فتنه ، پیش از آغاز فتنه، استراتژی نامه نگاری های تحریک آمیز را در پیش گرفتند.

1- معاویه پیش از آغاز جنگ جمل ، علاوه بر حمایت مکتوب از مدعیات فتنه انگیزان ، با اتخاذ استراتژی نامه نگاری ( به منظور تند کردن آتش فتنه ) با نگارش نامه هایی جداگانه ، افرادی چون طلحه و زیبر و دیگران را تحریک و تحریض می نمود که : « شما از سابقه داران اسلامید و شایسته ی جاه و منصب هستید و ... می بایست به این قیام بپیوندید... » برخی دیگر که برای پیوستن به جمل از معاویه نامه دریافت کردند عبارتند از : مروان بن حکم ، سعید بن عاص، عبداللّه بن عامر بن کریز، ولید بن عقبه، یعلی بن منیه...

2- حکایت نامه های سرگشاده و بدون سلام نیز که پیش از ارایه به مخاطبِ ( ظاهراً ) اصلی اش ، علنی و در اختیار رسانه های اینترنتی قرار داده شد از اشهرِ مشهوراتِ فتنه ی 88 است که البته همچون نامه های معاویه پیش از آغاز فتنه و در آستانه ی فتنه ارسال شده بود.

22 بهمن سال 1357

همه چیز درمورد...

هرچیزی که بخواید اینجا پیدا میشه!

مقاله درمورد 22بهمن سال1357

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تنها یک حادثه داخلی برای تغییر یک رژیم سیاسی نبود. بلکه همان‌گونه که بسیاری از دولتمردان آمریکائی، اسرائیلی و اروپائی در خاطرات خود از آن روزها تعبیر کرده‌‌اند، انقلاب از دیدگاه آنان زلزله‌ای ویرانگر برای جهان غرب بود.
گذشته از آنکه آمریکا مطلوبترین شرائط جغرافیائی، اقتصادی و نظامی را در یکی از حساسترین مناطق جهان که مرزهای طولانی با رقیب (دولت شوروی) داشت، از دست می‌‌داد امواج این انفجار بزرگ رژیمهای وابسته به غرب را در ممالک اسلامی و بلاد عربی متزلزل و بیمناک کرده بود. پیام اصلی انقلاب اسلامی ماهیتی فرهنگی داشت و مبتنی بر اندیشه دینی و ارزشهای معنوی بود. پیروزی انقلاب به معنای صدور پیام و ارزشهای آن و به حرکت در آمدن موجی از خیزشهای رهایی بخش در کشورهای اسلامی و جهان سوم بود. همزمان با ایران، رژیم وابسته به آمریکا در نیکاراگوئه نیز سرنگون شد. در افغانستان دولت شوروی ناگریز از کودتای خونین و سپس لشکرکشی و اشغال این کشور شد تا حرکت اسلامی را مهار کند.1 در عراق، کودتای صدام با همین هدف شکل گرفت. 2 مردم لبنان و فلسطین پیروزی انقلاب ایران را جشن گرفتند و جهاد خویش را در شکلی نوین و ملهم از انقلاب اسلامی آغاز کردند. جنبشهای اسلامی در مصر، تونس، الجزایر، سودان، عربستان و ترکیه احیا شدند.
پس از جنگ جهانی دوم نظمی ظالمانه بر جهان حکمفرما بود. مناطق مختلف جهان بین دو قدرت غالب شرق و غرب تقسیم شده بود و سازمان‌های نظامی ورشو و ناتو نگهبانان این نظم ناعادلانه بودند. هیچ حرکت و تحولی در جهان سوم خارج از این چارچوب و بدون وابستگی به یکی از دو قطب حاکم امکان موفقیت نمی‌یافت. اینک انقلابی در جهان معاصر و در منطقه امن غربیها پیروز شده بود که شعار اصلی آن «نه شرقی نه غربی» بود. نهضت امام در ایران مستقیماً با امپریالیسم آمریکا درافتاده بود و شکست را بر او تحمیل کرده بود. این واقعیت کمونیست‌ها را در ادعای مبارزات ضدامپریالیستی شان خلع سلاح می‌کرد و برای نخستین بار در عصر حاضر، دین را به عنوان عاملی حرکت‌زا در پهنه مبارزات ملتها مطرح می‌ساخت.
با وجود همه ناباوریها و تمامی تلاشهایی که در سطح بین‌‌المللی برای حفظ رژیم شاه و جلوگیری از موفقیت امام‌خمینی بعمل آمد، انقلاب اسلامی در مرحله نخست مبارزات خویش پیروز گردید و از این جهت پیروزی آن بیشتر به یک معجزه شبیه بود تا تحولی عادی. به جز امام‌خمینی و توده‌‌های بیشماری که خارج از تحلیل‌های معمول، به گفته‌‌ها و وعده‌های امام باور قلبی داشتند، عموم تحلیل‌گران سیاسی و همه کسانی که در رخدادها و حوادث ایران دخیل بودند وقوع چنین پیروزی را، حتی تا روزهای واپسین عمر رژیم شاه ناممکن می‌دانستند.
چنین بود که از صبحدم 22 بهمن 1357 خصومت با نظام نوپای اسلامی در پهنه‌ای گسترده آغاز شد. جبهه دشمنیها را آمریکا رهبری می‌کرد و دولت انگلیس و برخی دول اروپایی دیگر به همراه تمامی رژیمهای وابسته به غرب در آن مشارکت فعال داشتند. شوروی (سابق) و اقمار آن نیز ناخرسند از اتفاقی که در ایران افتاده و به حاکمیت دین منجر گردید، با آمریکائیها در بسیاری از خصومتها همسو شدند. نمونه بارز این هم‌پیمانی در همنوائی نیروهای چپ و راست ضدانقلاب داخل کشور که بعدها اسناد وابستگی آنان به سفارتخانه‌های شوروی و آمریکا افشا گردید و از آن بارزتر هماهنگی همه‌‌جانبه دو کشور در تجهیز صدام و حمایت از او در جنگ با جمهوری اسلامی را می‌‌توان مشاهده کرد. اما امام‌خمینی با همان منطقی که نهضت اسلامی را آغاز کرده بود، در اوج فتنه‌ها و فشارهای خارجی انقلاب را هدایت کرد و آن را با اراده خویش به دوره سازندگی و ثبات هدایت نمود.
نهضتی که امام‌‌خمینی پرچمدار و پایه‌گذار آن بود، توانست غبار از چهره اسلام زدوده و سیمای حقیقی آن را پس از 14 قرن به جهان تشنه عدالت بنمایاند. به همین دلیل است که انقلاب اسلامی ایران در جهان اسلام به عنوان «انقلاب امام‌‌خمینی» شناخته شده است. 3
به همین علت است که تاکنون هیچ یک از طرحهای سیاسی و اقتصادی و نظامی آمریکا علیه ایران ک غالباً با حمایت یا سکوت متحدان منطقه‌ای و جهانی آن کشور همراه بوده، به نتیجه نرسیده است. و به همین دلیل است که پس از گذشت نزدیک به سه دهه مقابله غرب با انقلاب، امروز تئوریسین‌ها و سیاستمداران اروپائی و آمریکائی بر ضرورت پذیرش و تحمل واقعیت انقلاب و جایگاه جمهوری اسلامی در عرصه بین‌المللی تاکید می‌کنند. 4
نهضتی که در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید، امروزه برای بسیاری از ملل جهان چراغ راه زندگی است. مهمترین دستاوردهای این انقلاب در صحنه‌ بین‌المللی تاکنون به قرار زیر بوده است. 5
1. تجدید بنای تفکر انقلابی بر مبنای دین
2. مطرح شدن اسلام بعنوان یک ایدئولوژی انقلابی.
3. تلفیق موفقیت آمیز رهبری سیاسی و مذهبی.
4. احیاء اخوت اسلامی در میان مسلمانان جهان.
5. احیاء روحیه گرایش به معنویات و ارزشهای دینی در میان مسلمانان جهان.
6. احیاء روحیه خودباوری و سلطه ستیزی در میان ملتها.
7. منفعل شدن دولتها و قدرتها در برابر اراده ملتها.

از این رو «22 بهمن» تنها نباید به عنوان روز پایانی یک رژیم سیاسی و آغازی بر حیات رژیم دیگر تلقی گردد. بلکه باید از آن به عنوان سرفصلی برجسته در تاریخ سیاسی ایران و نقطه‌ای عطف در روند مبارزات ملت ایران یاد کرد

پبه دنبال گسترش قیام مردمی، امام قدس سره در پیامی عزم خود را مبنی بر بازگشت به ایران اعلام می دارد. بختیار که با حمایت امریکا و به عنوان یک چهره ی ملی قصد مهار انقلاب و خاموش کردن شعله های قیام را دارد، خود را در این امر ناتوان می یابد و می کوشد که با قانونی جلوه دادن دولت خود، قیام مردم را سرکوب نماید. مخالفت خود را با بازگشت امام قدس سره اعلام، و دستور بسته شدن فرودگاه های کشور را می دهد. در پی انتشار این دستور مردم خشمگین، به خیابان ها ریخته  و با تحصن و شعارهای کوبنده دولت بختیار را مخاطب قرار می دهند…

 

پس از پانزده سال دوری از وطن درمیان استقبال پرشور مردم قدم به خاک این سرزمین گذاشت ، پانزده سالی که به خاطر خروشیدن بر استبداد و طاغوت و به خاطر بر زبان جاری کردن حقیقت به عراق ، ترکیه و  فرانسه تبعید شد .

پس از یکصد و هفده روز توقف امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو، امام خمینی (ره) ساعت سه و سی دقیقه به وقت تهران به سوی تهران حرکت کردند .

حاشیه های روزی که امام آمد . . .

حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آنها خداحافظی کردند.

ایشان پس از اقامه نماز در کف هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند ، این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند. خطر انهدام هواپیما و یا ربودن آن در آسمان چیزی بود که همه را تا لحظه فرود آن در فرودگاه تهران، نگران ساخته بود.

در هواپیما دویست نفر امام را همراهی می کردند که پنجاه تن  از آنان همراهان و هواداران و نزدیکان امام خمینی و ۱۵۰ نفر دیگر از خبرنگاران بودند .

راس ساعت نه و سی و هفت دقیقه و سی ثانیه امام در میان حلقه گروه منتخب استقبال کنندگان از پله های هواپیما فرود آمدند .

خمینی ای امام  . . .

با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد. استقبال کنندگان  با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند.

پاسخ امام به عواطف یک میهن(مقاله دهه فجر)

حضرت امام طی بیاناتی در فرودگاه تهران گفتند: من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم.

ایشان ضمن اشاره به اینکه طرد شاه از کشور قدم اول پیروزی بود، همگان را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ریشه‌های فساد ترغیب کردند.ایشان سپس از آنجا عازم بهشت زهرا شدند.

با وجود سرمای زمستان، شب پیش از ورود امام ، بسیاری از مردم مشتاق ، در مسیر حرکت ایشان خوابیده بودند .

هنگام ورود امام خمینی به مدت بیست دقیقه مراسم استقبال توسط تلویزیون  ایران به طور زنده پخش شد ، اما ناگهان عکس شاه بر روی صفحه تلویزیون ظاهر و برنامه قطع شد .

در حالی که مراسم ورود حضرت امام به طور مستقیم از تلویزیون پخش می‌شد، نظامیان با یورش به این سازمان از ادامه پخش آن ممانعت کردند.

عده‌ای از مردم با قطع جریان پخش مستقیم ورود حضرت امام از تلویزیون به علت هجوم مأمورین نظامی، از عصبانیت تلویزیون‌های خود را به خیابان پرت کردند.

 

وقایع ایام‌الله دهه فجر انقلاب اسلامی:(مقاله دهه فجر)

 

وقایع ۱۲بهمن از ایام‌الله دهه فجر

۱۲بهمن روز ورود روح‌الله خمینی به ایران-در این روز بزرگترین استقبال تاریخ در تهران برگزار شد؛ بطوری که طول جمعیت استقبال کننده از آیت‌الله خمینی به ۳۳ کیلومتر رسیده بود. در ساعت ۹:۵۰ دقیقه بامداد روز دوازدهم بهمن هواپیمای حامل خمینی در میان تدابیر شدید امنیتی در فرودگاه مهرآباد برزمین نشست. خمینی پس از ورود به فرودگاه و ایراد سخنرانی طبق برنامه‌ای که از قبل تنظیم شده بود عازم گورستان بهشت زهرا شد…

خمینی در میان استقبال گسترده مردم تهران در ساعت یک بعد از ظهر وارد قطعه ۱۷ که مدفن شهدای انقلاب بود شد و سخنرانی خود را ایراد نمود.

وقایع ۱۴ بهمن از ایام‌الله دهه فجر

روز شنبه ۱۴ بهمن از ایام‌الله دهه فجر در محل مدرسه شماره ۲ علوی یک مصاحبه مطبوعاتی با حضور قریب به سیصد خبرنگار ایرانی و خارجی برگزار شد که در آن ابتدا خلاصه‌ای از نظریات آیت‌الله خمینی خوانده شد؛ سپس سوالات خبرنگاران آغاز گردید که خلاصه‌ای از پاسخ خمینی به این شرح بود:

«کاری نکنند که مردم را به جهاد دعوت کنم، اگر موقع جهاد شد می‌توانیم اسلحه تهیه کنیم. دولت را بزودی معرفی خواهیم کرد. اعضای شورای انقلاب تعیین شده‌اند. از ارتش می‌خواهم هرچه زودتر به ما متصل شود. ارتشیان فرزندان ما هستند، ما به آنها محبت داریم باید به دامان ملت بیایند. قانون اساسی که تدوین شده به آراء عمومی گذاشته می‌شود تمام اتباع خارجی بطور آزاد در ایران زندگی خواهند کرد.     »

 

وقایع روز ۱۶ بهمن از ایام‌الله دهه فجر

روز ۱۶ بهمن و تعیین دولت موقت-خمینی در روز ۱۶ بهمن طی فرمانی مهدی بازرگان را به عنوان نخست وزیر موقت تعیین و معرفی کرد. عصر همان روز در سالن سخنرانی مدرسه علوی یک مصاحبه مطبوعاتی بین‌المللی ترتیب داده شد، در این جلسه بازرگان برنامه و وظایف دولت موقت را تشریح کرد و افزود برگزاری همه پرسی درباره تغییر رژیم، برگزاری انتخابات مجلس موسسان و انجام انتخابات مجلس از وظایف این دولت است.

وقایع روز ۱۹ بهمن از ایام‌الله دهه فجر

 

روز نوزدهم بهمن ماه بزرگ‌ترین راه پیمایی انقلاب صورت گرفت. در قطعنامه پایانی راه پیمایی نخست وزیری مهدی بازرگان توسط تظاهرکنندگان تایید شد.

 

وقایع ۲۰ بهمن از ایام‌الله دهه فجر

 

در روز ۲۰ بهمن ماه که مصادف با روز جمعه بود، مردم در دانشگاه تهران اجتماع کرده بودند تا سخنرانی رییس دولت موقت را استماع نمایند. در همین هنگام در غرب تهران درگیری شدیدی صورت گرفت؛ عده زیادی از افراد گارد شاهنشاهی به پادگان همافران نیروی هوایی حمله بردند و به محض آغاز درگیری آنان عده زیادی از جوانان وابسته به جناح‌های مختلف به نفع همافران وارد صحنه درگیری شدند. این درگیری خونین ده‌ها نفر کشته و مجروح بر جای گذاشت ولی در نهایت همافران توانستند حلقه محاصره نیروهای گارد را بشکنند.

وقایع ۲۱ بهمن از ایام‌الله دهه فجر

روز بیست و یکم بهمن ماه روز نبرد مسلحانه همه جانبه مردم و نیروهای دولتی بود. درگیری خونین مردم و لشگر گارد در این روز به اوج خود رسید؛ و جنگ تانک‌ها با مردم مسلح باعث کشته و زخمی شدن صدها نفر شد. آیت‌الله خمینی تهدید کرد در صورت عدم جلوگیری از کشتار لشگر گارد حکم جهاد خواهد داد.در اینروز چندین کلانتری توسط گروههای مسلح مردمی تسخیر شدند که در نتیجه آن مقادیر زیادی اسلحه به دست مردم افتاد. در همین روز فرمانداری نظامی تهران اعلامیه شماره ۴۰ را انتشار داد؛ بموجب این اعلامیه رفت و آمد مردم از ساعت ۱۶:۳۰ تا ۵ بامداد ممنوع اعلام شد. در پی اعلامیه مزبور اعلامیه دیگری صادر و منع عبور و مرور تا ساعت ۱۲ بامداد تمدید شد. مردم عملاً مقررات حکومت نظامی را باطل ساختند و تا صبح در خیابان‌ها با ایجاد حریق و راه بندان‌های متعدد مانع حرکت قوای نظامی می‌شدند.

وقایع ۲۲ بهمن از ایام‌الله دهه فجر

۲۲ بهمن از ایام‌الله دهه فجر ،در این روز به ترتیب زندان اوین، ساواک، سلطنت آباد، مجلسین سنا و شورای ملی، شهربانی، ژاندارمری و ساختمان زندان کمیته مشترک به تصرف مردم در آمد.در تسخیر شهربانی سپهبد رحیمی فرماندار نظامی تهران به دست انقلابیون مسلح افتاد. پادگان باغشاه و دانشکده افسری، دبیرستان نظام، زندان جمشیدیه، پادگان عشرت آباد و پادگان عباس آباد یکی پس از دیگری تسلیم شدند و آخرین مرکزی که به تصرف درآمد رادیو و تلویزیون بود.

تصویر عجیب

این تصویر را به دقت نگاه کنید

ماشین ها

اتوموبیل؛ از دیروز تا امروز
ارابه های اولیهferrari

یک تخته چوبی وچند تکه چوب دوار بر زیر آن، سر آغاز تفکری شد که امروزه یکی از اساسی ترین اجزا زندگی بشر را تشکیل می دهد.

اصل و منشا چرخ و ارابه هنوز به درستی مشخص نیست ، اما در حدود 3500 سال قبل از میلاد مسیح قوم سومر اولین گروهی بود که از چرخ و ارابه استفاده می کرد. بعد از سومری ها رومیان برای حمل کالاو مسافر در دوران باستان از انواع ارابه های دو تا چهار چرخی استفاده می کردندرومیان اولین کسانی بودند که جاده ها را بنا نهادند، تا همه برای دیدن مناظر اطراف، سوار بر این ارابه های چهار چرخ شوند.
ابداع اتوموبیل برای یک روز و یک لحظه نبوده است ، بلکه حاصل تلاش تمام دنیا برای دست یافتن به مدیریت زمان و سرعت بوده است .

دلایل متعددی برای به وجود امدن وسایل نقلیه وجود داشته است که عمده ترین آن، دلایل حفاظتی و امنیتی در هنگام مسافرت بوده است . از آن گذشته حمل کالا با مسافر با این ارابه های چهار چرخ خیلی اسان تر و به صرفه تر بوده است. امروزه تمام قدرت وسیله ی نقلیه به موتور آن نسبت داده می شود .

ابداع اتوموبیل برای یک روز و یک لحظه نبوده است ، بلکه حاصل تلاش تمام دنیا برای دست یافتن به مدیریت زمان و سرعت بوده است . در طی این سال ها آلمانی ها اولین مردمانی بودند که به موتور ماشین اهمیت داده اند . با به وجود آمدن موتورهای گازوییلی تفکر ماشین های مدرن به ذهن رسید . ماشین بنز که در تمام دنیا از محبوبیت برخوردار است در سال 1885 میلادی توسط کارل بنز که یک مهندس مکانیک آلمانی بود ابداع شد و می توان گفت اولین ماشین مدرن دنیا بودکه تفاوت عمده اش با ماشین های دیگر در پیشرفتگی موتور آن بود . ایتالیایی ها اولین کسانی بودند که به فکر مدل های مختلف برای بدنه ماشین افتادند اولین طراحان صنعتی ایتالیایی ها بودند. این طراحی تا به آنجا  پیش رفته بود که در نقاط مختلف ایتالیا مدل چرخ ماشین ها با توجه به شرایط توپوگرافی زمین طراحی می شد یا بر حسب شرایط آب و هوایی ماشین ها یا دارای سقف بودند و یا نبودند.
ماشین ابداعی کارل بنز

خودرو در ایران

تا یکصد سال پیش در ایران وسایل نقلیه ی معمول شامل کجاوه ـ پالکی ـ عماری  ـ کالسکه ـ درشکه و واگن اسبی بوده است.در سال 1283شمسی اولین اتوموبیل توسط مظفرالدین شاه قاجار وارد ایران شد . بعد از وارد کردن ماشین و اثر بخشی ان در ایران، مسولان به این فکر افتادند تا از وسایل پیشرفته تری استفاده کنند و به همین منظور از کشور دانمارک چند اتوبوس وارد ایران شد و در ابتدا خطوط اتوبوس رانی تهران فقط 7 خط داشت .در سال 1305 لایحه تأسیس شرکت اتوبوس رانی در مجلس شورای ملی بررسی شد .

 

 
diamond benzاولین خودرو در ایران

 در سال 1326 نیز تاکسیرانی با 20 دستگاه تاکسی فورد آغاز به کار کرد . در حال حاضر جدید ترین روش حمل و نقل در ایران مربوط به سامانه اتوبوس های تندرو (BRT) است که هنوز با استاندارد های جهانی تفاوت های زیادی دارد . امروزه بیش از صدها هزار کمپانی خودرو در دنیا وجود دارد که هر کدام هدفهای متفاوتی را دنبال می کنند . البته رنگ ماشین ها هم خود داستانی دارد که در این مقاله جای آن نیست .

شاید اگر روزی مردم سومر فکر می کردند که این چهار چرخ به ظاهر ساده، معضل مهم آلودگی در کلان شهرهاست به فکر وسیله ی دیگری می افتادند . نظر شما چیست ؟

توصیه های نیروی انتظامی در مورد سرقت وسایط نقلیه

توصیه های نیروی انتظامی در مورد سرقت وسایط نقلیه


سرقت اتومبیل و سایر وسایط نقلیه، یکی از دغدغه های همیشگی راکبان آنان است. هر سال نیز تعدادی خودرو به شبکه حمل ونقل شهری افزوده می شود و تنها رعایت نکات ایمنی، هوشیاری در معاملات این نوع وسایل نقلیه، و خرید و فروش در مراکز مجاز، خطر سرقت را کمتر می کند.


خطرات موجود در معاملات اتومبیل چیست؟

معاونت انتظامی ناجا می گوید: همه اتومبیل های دزدی اوراق نمی شوند، بلکه اکثر آنها دوباره به خریداران ناآگاه و بی خبر فروخته می شوند. اگر «آگاهانه» یک اتومبیل دزدی خریداری کنید، شما هم دستگیر می شوید و اگر «ناآگاهانه» چنین خریدی کنید، اتومبیل و پولتان را از دست می دهید. بنابراین سعی کنید با توجه به این توصیه ها، دومین قربانی سرقت اتومبیل نباشید!

به هرگونه معامله ای که خیلی خوب به نظر می رسد مشکوک باشید، در زمان خرید از افراد غیررسمی، مطمئن شوید که اسم و آدرسی که در اسناد ثبت شده با مشخصات فروشنده اتومبیل مطابقت داشته باشد؛ در مورد فروشنده ای که نشانی، محل کار و شماره تلفن ثابتی ندارد دقت کنید. درباره بیمه و مخارج اتومبیل از فروشنده سؤال کنید و از نمایندگی اتومبیل تحقیقات لازم را به عمل آورید، مطمئن شوید شماره شناسایی خودرو اصیل و دست نخورده و میخ پرچ آن شل نشده باشد و نیز اطمینان یابید پلاک خودرو رنگ نشده باشد و شماره های روی پلاک، شماره های اصلی شرکت باشد.


اما اگر خودرویی داریم، برای محافظت از آن باید هزینه ای صرف کنیم
. ابزارهای حفاظتی شامل:

سوئیچ مخفی : یک سوئیچ و حلقه زنجیر ارزان قیمت به هم تابیده شده با سیم سوئیچ استارت اتومبیل به خوبی یک سوئیچ مخفی است.

سوئیچ قطع کننده سوخت : دریچه ای که سوخت را قطع می کند.

قفل قابل رؤیت فرمان : از حرکت فرمان جلوگیری می کند.

قفل پدال اتومبیل : وسیله ای که پدال ترمز و کلاچ را قفل می کند.

قفل دنده : باعث متوقف شدن حرکت دنده می شود.

قفل چرخ : از حرکت خودرو جلوگیری می کند.

قفل کاپوت : از دستیابی سارق به سیستم امنیتی و باتری خودرو جلوگیری می کند.

آژیر دزدگیر : سیستم های امنیتی که در زمان باز شدن درها، کاپوت و صندوق عقب، با صدای بلند آژیر می کشد.

جز این ها، صداهایی که در مواقع شکستن شیشه اتومبیل، دست زدن، ور رفتن و بکسل کردن ایجاد می شود و آژیرهایی که در سارق ایجاد وحشت می کنند، باتری ذخیره، چراغ چشمک زن، چراغ ترمز و چراغ جلو و ابزار اتوماتیکی که موتور را از کار می اندازند نیز جزو ابزارهای حفاظتی هستند.

اما برای این که قربانی سرقت اتومبیل نشویم معاونت انتظامی ناجا توصیه می کند:

سوئیچ خودروی خود را بردارید؛ جا گذاشتن سوئیچ باعث سرقت اتومبیل می شود.

اتومبیل خود را قفل کنید : تقریباً نیمی از اتومبیل های دزدیده شده، قفل نشده بودند.

هرگز سوئیچ یدک را داخل اتومبیل پنهان نکنید : اگر سارق کمی وقت صرف کند، به راحتی سوئیچ یدک را پیدا خواهد کرد.

اتومبیل را در جایی پارک کنید که نور کافی باشد : سارق محل تاریک و خلوت را بیشتر دوست دارد.

در توقفگاه هایی که نگهبان دارند پارک کنید : سارق اتومبیل نمی خواهد شاهدی داشته باشد و توقفگاه های بدون نگهبان را ترجیح می دهد.

اگر در یک توقفگاه دارای نگهبان، اتومبیل خود را پارک می کنید؛ تنها کلید در یا سوئیچ را به نگهبان بدهید. اگر صندوق عقب و داشبورد اتومبیل با یک کلید باز می شوند قفل یکی از آنها را عوض کنید. اجازه ندهید نگهبان توقفگاه به راحتی به کلید صندوق عقب و داشبورد دسترسی داشته باشد.

هرگز اتومبیل روشن خود را حتی برای یک لحظه ترک نکنید : اتومبیل ها معمولاً در محل هایی مانند فروشگاه های کوچک، پمپ های بنزین، عابر بانک ها و... دزدیده می شوند. گاهی اوقات وسایل نقلیه در هوای سرد هنگامی که صاحبان اتومبیل برای گرم شدن، آن را ترک می کنند به سرقت می روند.

هنگام پارک تمام پنجره های اتومبیل را کاملاً ببندید : هیچ امکانی را برای ورود سارق به اتومبیل ایجاد نکنید.

با گذاشتن کیف و اشیاء قیمتی در معرض دید، اتومبیل خود را درمعرض سرقت قرار ندهید.